Το Fonthill, γνωστό και ως Κάστρο Fonthill, ήταν το σπίτι του Αμερικανικού αρχαιολόγου και κατασκευαστή πλακιδίων Henry Chapman Mercer στο Doylestown της Πενσυλβανίας. Παρόλο που μερικές φορές αποκαλείται κάστρο είναι ένα τεράστιο σπίτι και όχι κάστρο.
Κάποτε, ο αρχαιολόγος, κατασκευαστής πλακιδίων και συλλέκτης προβιομηχανικών οικιακών σκευών Henry Chapman Mercer έγραψε για το σπίτι του, το Fonthill:
"Το σπίτι σχεδιάστηκε από εμένα, δωμάτιο-δωμάτιο, εξ ολοκλήρου, από το εσωτερικό, το εξωτερικό δεν ελήφθη υπόψη μέχρι να φανταστώ και να σκιτσάρω όλα τα δωμάτια, έφτιαξα μια μακέτα με μπλοκ από πηλό που το καθένα ήταν και ένα δωμάτιο. Μετά από πολλές αλλαγές στο προφίλ του πύργου, τις στέγες κ.λπ., κατασκευάστηκε ένα γύψινο μοντέλου του Παρισιού σε κλίμακα και χρησιμοποιήθηκε μέχρι την ολοκλήρωση του κτιρίου".
Το Fonthill, που ολοκληρώθηκε το 1912 σύμφωνα με τις ακριβείς προδιαγραφές του Mercer, παραμένει ένα περίτεχνο, αρχιτεκτονικά αταξινόμητο αρχοντικό κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από τσιμέντο.
Εκτός από αρχαιολόγος, ο Mercer αυτοαποκαλούνταν ανθρωπολόγος, εθνογράφος και, ίσως το πιο σημαντικό, συλλέκτης. Όταν άρχισε να συλλέγει αντικείμενα για το μουσείο του, η θεία του τον ενημέρωσε ότι είχε μια τεράστια συλλογή από μεσαιωνικές πανοπλίες. Ο Mercer ενθουσιάστηκε καθώς ήθελε το μουσείο του να περιέχει αντικείμενα της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας. Ενώ ο Mercer συνέχιζε να συλλέγει, μετέφερε την πανοπλία σε μια αποθήκη στην Βοστώνη. Όταν όμως το 1872, ξέσπασε η Μεγάλη Πυρκαγιά της Βοστώνης η οποία κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης. Το ξύλινο κτίριο που βρισκόταν η πανοπλία κάηκε και αυτό και μαζί του και η πανοπλία.
Συντετριμμένος, ο Mercer συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να διακινδυνεύσει να χαθεί η συλλογή του προτού οι μελλοντικές γενιές προλάβουν να μάθουν από αυτές. Έτσι, σκέφτηκε σαν απάντηση το τσιμέντο. Περνώντας χρόνια βυθισμένος στο να χτίζει τα τσιμεντένια κάστρα του, οι κάτοικοι του Doylestown τον νόμιζαν για τρελό. Όμως, χρόνια αργότερα, με την ολοκλήρωση του Fonthill, ο Mercer ανέβηκε στην πιο ψιλή βεράντα του σπιτιού και άναψε μια τεράστια φωτιά για να την δει όλο το Doylestown και να δουν οι άνθρωποι ότι το υλικό ήταν πυρίμαχο.
Σήμερα, το Fonthill παρουσιάζει κάποια από τα στοιχεία της "τρέλας" του Mercer. Για παράδειγμα, η αρχιτεκτονική και ο λόγος που ο Mercer κατασκεύασε 32 σκάλες και μόνο οκτώ υπνοδωμάτια είναι πλήρως κατανοητά μόνο από τον ίδιο. Διακοσμητικά ισχύει το ίδιο. Οι θολωτές οροφές είναι διακοσμημένες με αστραφτερά πλακάκια από το εργοστάσιο και την προσωπική συλλογή κεραμικών του, αλλά οι τοίχοι παραμένουν άβαφοι.
Μεταξύ της συλλογής του Mercer που φυλάσσεται στο Μουσείο Mercer, το οποίο βρίσκεται κοντά αλλά χωριστά από το Fonthill, είναι καθημερινά εργαλεία και αντικείμενα ενός μέσου Αμερικανού του 18ου και 19ου αιώνα, από εργαλεία ενός ωρολογοποιού και εμπορεύματα ενός καταστήματος χτενών, μέχρι εργαλεία χασάπη, ακόμα και μια βάρκα φαλαινοθηρικού, καθώς και ένα -ψεύτικο- αλλά προσεγμένο κιτ κυνηγιού βαμπίρ.
Το δάσος του Fonthill, που συχνά αναφέρεται ως στοιχειωμένο, προσθέτει λίγη αίσθηση παραφυσικού σε ένα ήδη εκκεντρικό συγκρότημα, αν και, πιθανώς, αυτό δε θα άρεσε στον Mercer.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου