Ο Αργεντινός επιχειρηματίας Antonio Campana, όταν έμαθε ότι βρισκόταν στο τελικό στάδιο του καρκίνο, έχτισε αυτό το ιδιότροπο μεσαιωνικό χωριό χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά.
Ο Campana ήταν ένας αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος των σούπερ μάρκετ. Όταν διαγνώστηκε με καρκίνο στο λαιμό σε τελικό στάδιο, αποφάσισε να πουλήσει τα πάντα και να αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στην οικοδόμηση ενός ονείρου.
Το 1976, για να εκπληρώσει το όραμά του, αγόρασε μια έκταση (που βρίσκεται περίπου 20 μίλια νοτιοδυτικά του Μπουένος Άιρες) η οποία βρισκόταν στη συμβολή δύο ρεμάτων και συνόρευε με ένα καταφύγιο άγριων ζώων. Ωστόσο, μια κρατική υπηρεσία απαλλοτρίωσε το ακίνητο για να χρησιμοποιηθεί ως χωματερή. Όταν τελικά έληξε μια μακρά νομική διαμάχη και ο Campana ανέκτησε την γη του, το μέρος ήταν ήδη θαμμένο κάτω από τόνους σκουπιδιών. Ενώ η γη δεν ήταν πλέον κατάλληλη για βοσκή βοοειδών -μέρος του αρχικού σχεδίου του Campana-, εκείνος ήθελε απτόητος να συνεχίσει το όραμά του.
Αρχικά, ισοπέδωσε την γη και απομάκρυνε 2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα σκουπιδιών και το 1980 ξεκίνησε την κατασκευή της Campanópolis, ένα μεσαιωνικό χωριό, το οποίο, αν και μικρό, είναι πλήρες και χτισμένο σε ένα στυλ που προκαλέσει συγκρίσεις με σκηνικά ταινιών του Τιμ Μπάρτον. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν με αντικείμενα που ανακτήθηκαν από την κατεδάφιση άλλων κτιρίων. Καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, ο Campana συμμετείχε σε αμέτρητες δημοπρασίες αγοράζοντας πόρτες, φράχτες, πύλες και κολώνες, καθώς και διακοσμητικές λεπτομέρειες -όπως μια αντίκα καρέκλα κουρέα, ένα παλιό ασανσέρ και εκατό γραφομηχανές. Σημαντικό μέρος του χωριού είναι φτιαγμένο από υλικά που συλλέχθηκαν από σιδηροδρομικές γραμμές που πλέον έχουν διακοπεί.
Όλο αυτό το έργο σχεδιάστηκε από έναν άνθρωπο που δεν είχε κανένα υπόβαθρο στην αρχιτεκτονική και σχεδίαζε καθώς εξελισσόταν η κατασκευή. Εκτός από το χωριό, ο Campana φύτεψε περισσότερα από 100.000 δέντρα και άλλα φυτά. Το χωριό καταλαμβάνει έκταση περίπου 0,2 τετ χλμ -από ολόκληρη την ιδιοκτησία των 2 τετ χλμ- και διαθέτει σιντριβάνια, γέφυρες, μια τεχνητή λίμνη με αποβάθρες, μια εκκλησία, έναν ολλανδικό ανεμόμυλο, πλακόστρωτα δρομάκια, το "Μουσείο του Ξύλου" και το "Σπίτι της Σκουριάς", καθώς και αμέτρητα άλλα κτίρια, πύργους, περάσματα, και μυστικές γωνιές για εξερεύνηση.
Το 1976 είχαν πει στον Campana ότι θα ζούσε ακόμη 5 χρόνια. Αυτός όμως έζησε για ακόμη 24 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων εργάστηκε ακούραστα στην Campanópolis. Όταν πέθανε, σταμάτησε η τυχόν περαιτέρω ανάπτυξη. Σήμερα, οι γιοι του διατηρούν το μέρος, αλλά τα πρόσθετα σχέδια που ονειρεύτηκε ο επιχειρηματίας παραμένουν ημιτελή.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου