Στη δεκαετία του 1800, όταν το χαρτί και τα ταχυδρομικά τέλη ήταν ακριβά (το κόστος της αποστολής μιας επιστολής εξαρτιόταν από το πόσα φύλλα χαρτιού χρησιμοποιούσε κανείς), ήταν σύνηθες ο αποστολέας να γράφει σε ένα φύλλο χαρτί με τον κανονικό τρόπο, και όταν ξέμεινε από χώρο, γυρνούσε το χαρτί στο πλάι και συνέχιζε να γράφει. Η πρακτική ονομάστηκε "cross-writing", "cross-hatching" ή "crossed letter" (διασταυρούμενη γραφή).
Στην αρχή, μια τέτοια επιστολή μπορεί να φαίνεται δυσανάγνωστη, αλλά μόλις κάποιος εξοικειωθεί, προσαρμόζεται και μαθαίνει να αγνοεί το υπόλοιπο κείμενο. Παρ' όλα αυτά, αυτές οι επιστολές δεν ήταν ευχάριστες στην ανάγνωση, ακόμη και στην ακμή τους.
Στο δοκίμιό του Eight or Nine Wise Words about Letter-Writing, ο συγγραφέας Λιούις Κάρολ έγραψε, "Όταν φτάσετε στο τέλος ενός φύλλου και δείτε ότι έχετε περισσότερα να πείτε, πάρτε ένα άλλο κομμάτι χαρτί -ένα ολόκληρο φύλλο ή ένα κομμάτι, όπως απαιτεί η περίπτωση: αλλά ό,τι και να κάνετε, μην γράψετε σταυρωτά! Θυμηθείτε την παλιά παροιμία 'Cross-writing makes cross reading' (η διασταυρούμενη γραφή προκαλεί διασταυρούμενη ανάγνωση)".
Ένα ακραίο παράδειγμα αυτού του τρόπου γραφής είναι μια επιστολή του Γάλλου φυσιοδίφη Francis de la Porte που γράφτηκε σε τρεις κατευθύνσεις -οριζόντια, κάθετη και διαγώνια (φωτογραφία πάνω). Η Mary Markey από το Smithsonian Institution Archives την αποκαλεί "το πιο δυσανάγνωστο έγγραφο της αρχειακής μου καριέρας".
Μια επιστολή με διασταυρούμενη γραφή δεν πρέπει να συγχέεται με ένα παλίμψηστο, δηλαδή, τα αρχαία κείμενα σε πάπυρους και περγαμηνές,
ή ζωγραφικοί πίνακες, που επικαλύφθηκαν με άλλο κείμενο ή εικόνα σε
μεταγενέστερη εποχή για να χρησιμοποιηθούν ξανά ως βάση για τη
δημιουργία νεότερων έργων.
από: amusing planet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου