Το 1982, ο 12χρονος Johnny Gosch εξαφανίστηκε ενώ παρέδιδε εφημερίδες στη γειτονιά του. Όμως η μητέρα του ισχυρίζεται ότι, αργά ένα βράδυ του 1997, την επισκέφτηκε για να της πει ότι είχε πέσει θύμα κυκλώματος παιδεραστών.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1982, ο 12χρονος Τζόνι Γκος ξύπνησε νωρίς για να παραδώσει εφημερίδες στη γειτονιά του στην Άιοβα. Γύρω στις 6 το πρωί, τον είδαν τα άλλα παιδιά που μοίραζαν εφημερίδες κοντά στο σπίτι του με το τρέιλέρ του γεμάτο. Από τότε δεν τον είδε ποτέ ξανά κανείς... μάλλον...
Το μόνο σημάδι του νεαρού αγοριού ήταν το κόκκινο τρέιλερ. Μερικοί μάρτυρες είπαν ότι τον είδαν να δίνει οδηγίες σε έναν παράξενο άνδρα με μπλε αυτοκίνητο. Αρχικά, η αστυνομία υπέθεσε ότι ο Τζόνι απλά το είχε σκάσει, κάτι που έδωσε στον απαγωγέα του άφθονο χρόνο για να ξεφύγει.
Ωστόσο, ακόμη και όταν άρχισε σοβαρά να τον αναζητούν, δεν υπήρχαν πραγματικές ενδείξεις. Όταν δύο χρόνια αργότερα εξαφανίστηκε -κάτω από τρομακτικά παρόμοιες συνθήκες- ακόμη ένα αγόρι, ένας κάτοικος της περιοχής είχε την ιδέα να τυπώσει τις φωτογραφίες των δύο αγοριών στα κουτιά γάλακτος μιας τοπικής επιχείρησης. Σύντομα, αυτό πυροδότησε την εκστρατεία για την προβολή πληροφοριών σχετικά με εξαφανισμένα παιδιά σε κουτιά γάλακτος σε όλες τις ΗΠΑ.
Σε αυτά τα 40 χρόνια από την εξαφάνιση του Γκος, πολλοί Αμερικανοί έχουν αναφέρει ότι τον έχουν δει. Ακόμη και η μητέρα του λέει ότι, ένα βράδυ του Μαρτίου του '97, εμφανίστηκε στο σπίτι και της είπε ότι ήταν ζωντανός. Ωστόσο, παρά τους ισχυρισμούς, ο Τζόνι Γκος παραμένει μέχρι και σήμερα αγνοούμενος.
Ωστόσο, ακόμη και όταν άρχισε σοβαρά να τον αναζητούν, δεν υπήρχαν πραγματικές ενδείξεις. Όταν δύο χρόνια αργότερα εξαφανίστηκε -κάτω από τρομακτικά παρόμοιες συνθήκες- ακόμη ένα αγόρι, ένας κάτοικος της περιοχής είχε την ιδέα να τυπώσει τις φωτογραφίες των δύο αγοριών στα κουτιά γάλακτος μιας τοπικής επιχείρησης. Σύντομα, αυτό πυροδότησε την εκστρατεία για την προβολή πληροφοριών σχετικά με εξαφανισμένα παιδιά σε κουτιά γάλακτος σε όλες τις ΗΠΑ.
Σε αυτά τα 40 χρόνια από την εξαφάνιση του Γκος, πολλοί Αμερικανοί έχουν αναφέρει ότι τον έχουν δει. Ακόμη και η μητέρα του λέει ότι, ένα βράδυ του Μαρτίου του '97, εμφανίστηκε στο σπίτι και της είπε ότι ήταν ζωντανός. Ωστόσο, παρά τους ισχυρισμούς, ο Τζόνι Γκος παραμένει μέχρι και σήμερα αγνοούμενος.
Η ανεξήγητη εξαφάνιση
Στις 5 Σεπτεμβρίου του '82, ο Τζόνι ξύπνησε πριν από την ανατολή του ηλίου και έφυγε από το σπίτι με τον σκύλο του, τον Gretchen, για να παραδώσει εφημερίδες. Σύμφωνα με μια ΜΚΟ της Άιοβα, συνήθως ο πατέρας του πήγαινε μαζί του, αλλά εκείνο το -μοιραίο- πρωινό Κυριακής, ο John David Gosch είχε αποφασίσει να μείνει σπίτι.
Γύρω στις 7:45 το πρωί, η οικογένεια Γκος έλαβε ένα τηλεφώνημα από έναν δυσαρεστημένο γείτονα που διαμαρτυρόταν γιατί δεν του είχε λάβει ακόμη την εφημερίδα του. Αυτό ήταν περίεργο, καθώς ο Τζόνι έπρεπε ήδη να είχε κάνει τη διαδρομή μέχρι τότε. Εξάλλου, ο σκύλος είχε γυρίσει σπίτι. Όχι όμως ο Τζόνι.
Γύρω στις 7:45 το πρωί, η οικογένεια Γκος έλαβε ένα τηλεφώνημα από έναν δυσαρεστημένο γείτονα που διαμαρτυρόταν γιατί δεν του είχε λάβει ακόμη την εφημερίδα του. Αυτό ήταν περίεργο, καθώς ο Τζόνι έπρεπε ήδη να είχε κάνει τη διαδρομή μέχρι τότε. Εξάλλου, ο σκύλος είχε γυρίσει σπίτι. Όχι όμως ο Τζόνι.
Ο πατέρας του άρχισε αμέσως να ψάχνει τον γιο του στην γειτονιά. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Slate, αργότερα είπε ότι, "Πήγαμε να ψάξουμε και βρήκαμε το μικρό κόκκινο τρέιλέρ του. Όλες [οι εφημερίδες] ήταν εκεί".
Ο πατέρας του μαζί με την μητέρα του, Νορίν, ειδοποίησαν την τοπική αστυνομία. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν υπήρχε κανένα σημείωμα ή αίτημα για λύτρα, η αστυνομία υπέθεσε ότι ο Τζόνι το είχε σκάσει και τους είπαν ότι ο νόμος προέβλεπε να περιμένουν 72 ώρες για να τον κηρύξουν αγνοούμενο και να αρχίσουν να τον αναζητούν. Όμως οι γονείς του ήξεραν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Ο πατέρας του μαζί με την μητέρα του, Νορίν, ειδοποίησαν την τοπική αστυνομία. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν υπήρχε κανένα σημείωμα ή αίτημα για λύτρα, η αστυνομία υπέθεσε ότι ο Τζόνι το είχε σκάσει και τους είπαν ότι ο νόμος προέβλεπε να περιμένουν 72 ώρες για να τον κηρύξουν αγνοούμενο και να αρχίσουν να τον αναζητούν. Όμως οι γονείς του ήξεραν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Η απεγνωσμένη έρευνα για τον εξαφανισμένο έφηβο
Όταν τελικά η αστυνομία άρχισε να αναζητά απαντήσεις για την εξαφάνιση του Τζόνι, άρχισε να σχηματίζεται ένα ανατριχιαστικό χρονοδιάγραμμα γεγονότων. Άλλα παιδιά που δούλευαν μαζί του εκείνο το πρωί είπαν ότι, γύρω στις 6 το πρωί, τον είχαν δει να μιλά με έναν άντρα με ένα μπλε Ford Fairmont.
Σύμφωνα με την ίδια ΜΚΟ, η Νορίν αργότερα είπε ότι είχε ακούσει από μάρτυρες για το περιστατικό. "Ο τύπος έσβησε τη μηχανή, άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και έβγαλε τα πόδια του στο κράσπεδο, ακριβώς εκεί που τα αγόρια μάζευαν τις εφημερίδες τους". Είπε ότι ο άντρας ζήτησε οδηγίες από τον Τζόνι και, όταν του μίλησε, άρχισε να απομακρύνεται. "Ο άντρας έκλεισε την πόρτα και έβαλε μπροστά το αυτοκίνητο, αλλά πριν φύγει, αναβόσβησε το φως της οροφής τρεις φορές", είπε η ίδια και πιστεύει ότι έκανε σήμα σε κάποιον άλλο άνδρα, ο οποίος βγήκε μετά από δύο σπίτια και άρχισε να ακολουθεί τον Τζόνι.
Ωστόσο, η ιστορία ποικίλλει και κανείς δεν μπορούσε να θυμηθεί πολλές λεπτομέρειες για τον άνδρα ή το αυτοκίνητό του, οπότε η αστυνομία είχε λίγες ενδείξεις.
Απογοητευμένοι από την απάντηση των αρχών, οι γονείς του Τζόνι άρχισαν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Εμφανίστηκαν σε τηλεοπτικές εκπομπές και μοίρασαν πάνω από 10.000 αφίσες με την φωτογραφία του γιου τους. Δύο χρόνια αργότερα, όταν εξαφανίστηκε ο 13χρονος Eugene Martin ενώ παρέδιδε εφημερίδες μόλις 12 μίλια από το σημείο όπου εθεάθη για τελευταία φορά ο Τζόνι, η ιστορία του διαδόθηκε ακόμη πιο μακριά.
Ένας από τους συγγενείς του Μάρτιν εργαζόταν σε μια τοπική γαλακτοκομική εταιρία, όπου ρώτησε αν μπορούσαν να τυπώσουν τις φωτογραφίες των δύο παιδιών, αλλά και άλλων εξαφανισμένων από την περιοχή, στα κουτιά γάλακτός τους. Η εταιρία συμφώνησε και η ιδέα διαδόθηκε σύντομα σε όλη τη χώρα.
Οι τεράστιες προσπάθειες των Γκος να βρουν τον γιο τους εξασφάλισαν ότι η είδηση της απαγωγής του εξαπλώθηκε παντού, και σύντομα, ο κόσμος καλούσε την αστυνομία για να αναφέρει θεάσεις του νεαρού αγοριού.
Ένας από τους συγγενείς του Μάρτιν εργαζόταν σε μια τοπική γαλακτοκομική εταιρία, όπου ρώτησε αν μπορούσαν να τυπώσουν τις φωτογραφίες των δύο παιδιών, αλλά και άλλων εξαφανισμένων από την περιοχή, στα κουτιά γάλακτός τους. Η εταιρία συμφώνησε και η ιδέα διαδόθηκε σύντομα σε όλη τη χώρα.
Οι τεράστιες προσπάθειες των Γκος να βρουν τον γιο τους εξασφάλισαν ότι η είδηση της απαγωγής του εξαπλώθηκε παντού, και σύντομα, ο κόσμος καλούσε την αστυνομία για να αναφέρει θεάσεις του νεαρού αγοριού.
Οι υποτιθέμενες θεάσεις του Τζόνι
Για χρόνια μετά την εξαφάνιση του Τζόνι, διάφοροι από όλη τη χώρα ισχυρίζονταν ότι τον είχαν δει σε διάφορα μέρη.
Το '83, μια γυναίκα στην Τάλσα της Οκλαχόμα είπε ότι ο Τζόνι την πλησίασε δημόσια και της είπε, "Παρακαλώ, κυρία, βοηθήστε με! Το όνομά μου είναι Τζον Ντέιβιντ Γκος". Όμως, πριν προλάβει να αντιδράσει, δύο άντρες τον πήραν μακριά.
Δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του '85, μια γυναίκα στο Sioux City της Άιοβα, πήρε τα ρέστα της και μια απόδειξη έχοντας πληρώσει σε ένα παντοπωλείο. Στην απόδειξη ήταν γραμμένο ένα σύντομο σημείωμα, "Είμαι ζωντανός". Από κάτω ήταν η υπογραφή του Τζόνι Γκος, την οποία, τρεις διαφορετικοί αναλυτές γραφής επιβεβαίωσαν ότι ήταν γνήσια.
Δεν ήταν όμως μόνο άγνωστοι που ισχυρίστηκαν ότι είδαν τον Τζόνι. Ακόμη και η ίδια η μητέρα του είπε ότι, ένα βράδυ 15 χρόνια μετά την εξαφάνισή του, εμφανίστηκε στο σπίτι.
Τον Μάρτιο του '97, η Νορίν ξύπνησε όταν, στις 2:30 το πρωί, κάποιος χτύπησε την πόρτα της. Την άνοιξε και είδε έναν παράξενο άνδρα να στέκεται μαζί με τον 27χρονο -τότε- Τζόνι. Η μητέρα του ισχυρίστηκε ότι ο γιος της άνοιξε το πουκάμισό του για να αποκαλύψει ένα μοναδικό σημάδι και μετά μπήκε στο σπίτι και μίλησε μαζί της για πάνω από μία ώρα. Αργότερα είπε ότι, "Ήταν με έναν άντρα, αλλά δεν έχω ιδέα ποιος ήταν. Ο Τζόνι τον κοιτούσε για να πάρει την έγκρισή του για να μιλήσει. Δεν είπε πού μένει ή πού πηγαίνει".
Σύμφωνα με την ίδια, ο γιος της της είπε να μην πει τίποτα στην αστυνομία γιατί θα έθετε σε κίνδυνο τις ζωές και των δύο. Της είπε ότι τον απήγαγαν και τον πούλησαν σε ένα κύκλωμα διακίνησης. Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, εμφανίστηκε ένα περίεργο δέμα έξω από την πόρτα της, που φάνηκε να επιβεβαιώνει τις πεποιθήσεις της.
Οι παράξενες φωτογραφίες και οι ισχυρισμοί για σεξουαλική εμπορία
Η αστυνομία, αλλά και ο πατέρας του Τζόνι -ο οποίος χώρισε από την Νορίν το '93-, αμφισβητούν τους ισχυρισμούς της ότι ο Τζόνι την επισκέφτηκε το '97. Παρ' όλα αυτά, κάποιες φωτογραφίες που έλαβε το 2006, τους έκαναν να αναρωτηθούν αν τελικά έλεγε αλήθεια.
Εκείνο τον Σεπτέμβριο, σχεδόν 24 χρόνια μετά την εξαφάνιση του Τζόνι, η Νορίν βρήκε στο κατώφλι της έναν φάκελο που περιείχε τρεις φωτογραφίες πολλών αγοριών που ήταν όλα δεμένα. Ένα από αυτά ήταν ολόιδιος ο γιος της. Οι αστυνομικοί έμειναν έκπληκτοι και έψαξαν γρήγορα την πηγή των φωτογραφιών, αλλά διαπίστωσαν ότι τελικά δεν ήταν ο Τζόνι. Σύμφωνα με πληροφορίες, προηγουμένως, είχαν ερευνηθεί στην Φλόριντα και είχε εξακριβωθεί ότι προέρχονταν από μερικούς φίλους που απλώς σαχλαμάριζαν.
Εκείνο τον Σεπτέμβριο, σχεδόν 24 χρόνια μετά την εξαφάνιση του Τζόνι, η Νορίν βρήκε στο κατώφλι της έναν φάκελο που περιείχε τρεις φωτογραφίες πολλών αγοριών που ήταν όλα δεμένα. Ένα από αυτά ήταν ολόιδιος ο γιος της. Οι αστυνομικοί έμειναν έκπληκτοι και έψαξαν γρήγορα την πηγή των φωτογραφιών, αλλά διαπίστωσαν ότι τελικά δεν ήταν ο Τζόνι. Σύμφωνα με πληροφορίες, προηγουμένως, είχαν ερευνηθεί στην Φλόριντα και είχε εξακριβωθεί ότι προέρχονταν από μερικούς φίλους που απλώς σαχλαμάριζαν.
Η Νορίν όμως δυσκολεύεται να το πιστέψει. Παραμένει πεπεισμένη ότι ο Τζόνι εξαναγκάστηκε σε ένα κύκλωμα παιδεραστών, εν μέρει λόγω αμφισβητήσιμων πληροφοριών που έλαβε όλα αυτά τα χρόνια.
Το '85, ένας άνδρας από το Μίσιγκαν της έγραψε ότι η λέσχη μοτοσικλετιστών στην οποία ήταν μέλος είχε απαγάγει τον γιο της για να τον χρησιμοποιήσει ως σκλάβο και ζήτησε πολλά λύτρα για την επιστροφή του.
Το '89, κάποιος Paul Bonacci, ο οποίος βρισκόταν στην φυλακή για σεξουαλική επίθεση σε ανήλικο, είπε στον δικηγόρο του ότι και εκείνος είχε απαχθεί από ένα κύκλωμα και αναγκάστηκε με τη σειρά του να απαγάγει τον Γκος για να τον εξαναγκάσει και αυτόν στην πορνεία. Η Νορίν μίλησε μαζί του και είπε ότι ήξερε πράγματα "που μπορούσε να ξέρει μόνο αν είχε μιλήσει με τον γιο της". Όμως το FBI είπε ότι η ιστορία του δεν ήταν αξιόπιστη.
Αν και η Νορίν Γκος απορρίπτονταν συχνά ως τεθλιμμένη μητέρα που οδηγήθηκε σε παράξενα συμπεράσματα και ιστορίες μετά την εξαφάνιση του γιου της, η αποφασιστικότητά της βοήθησε να διασφαλιστεί ότι οι υποθέσεις εξαφανισμένων παιδιών αντιμετωπίζονταν με περισσότερη σοβαρότητα.
Το '84, η πολιτεία της Άιοβα ψήφισε τον νόμο "Johnny Gosch", ο οποίος απαιτούσε από την αστυνομία να ερευνεί αμέσως υποθέσεις εξαφανισμένων παιδιών, αντί να περιμένει 72 ώρες. Αν και ο νεαρός Γκος δεν βρέθηκε ποτέ, η κληρονομιά του ως ένα από τα πρώτα παιδιά σε κουτιά γάλακτος και ως το έναυσμα πίσω από μια σημαντική νομοθεσία μπορεί να έσωσε αμέτρητα άλλα παιδιά.
Το '89, κάποιος Paul Bonacci, ο οποίος βρισκόταν στην φυλακή για σεξουαλική επίθεση σε ανήλικο, είπε στον δικηγόρο του ότι και εκείνος είχε απαχθεί από ένα κύκλωμα και αναγκάστηκε με τη σειρά του να απαγάγει τον Γκος για να τον εξαναγκάσει και αυτόν στην πορνεία. Η Νορίν μίλησε μαζί του και είπε ότι ήξερε πράγματα "που μπορούσε να ξέρει μόνο αν είχε μιλήσει με τον γιο της". Όμως το FBI είπε ότι η ιστορία του δεν ήταν αξιόπιστη.
Αν και η Νορίν Γκος απορρίπτονταν συχνά ως τεθλιμμένη μητέρα που οδηγήθηκε σε παράξενα συμπεράσματα και ιστορίες μετά την εξαφάνιση του γιου της, η αποφασιστικότητά της βοήθησε να διασφαλιστεί ότι οι υποθέσεις εξαφανισμένων παιδιών αντιμετωπίζονταν με περισσότερη σοβαρότητα.
Το '84, η πολιτεία της Άιοβα ψήφισε τον νόμο "Johnny Gosch", ο οποίος απαιτούσε από την αστυνομία να ερευνεί αμέσως υποθέσεις εξαφανισμένων παιδιών, αντί να περιμένει 72 ώρες. Αν και ο νεαρός Γκος δεν βρέθηκε ποτέ, η κληρονομιά του ως ένα από τα πρώτα παιδιά σε κουτιά γάλακτος και ως το έναυσμα πίσω από μια σημαντική νομοθεσία μπορεί να έσωσε αμέτρητα άλλα παιδιά.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου