Το σπίτι στην 657 Boulevard - πηγή
Η σειρά The Watcher του Netflix παρουσιάζει την αληθινή ιστορία ενός ζευγαριού που μετατράπηκε στον απόλυτο εφιάλτη.
Στη σειρά, ο Dean και η Nora Brannock (που υποδύονται οι Bobby Cannavale και Naomi Watts) μετακομίζουν σε μια ειδυλλιακή γειτονιά του Νιου Τζέρσι για να προστατέψουν τα παιδιά τους από τα κακά του κόσμου. Όμως, εκεί, στα εύπορα προάστια, κρύβεται κάτι απεχθές. Λίγο μετά την εγκατάστασή τους στο νέο σπίτι, το ζευγάρι αρχίζει να λαμβάνει απειλητικές επιστολές από κάποιον που αυτοαποκαλείται "The Watcher" (Ο Παρατηρητής), ο οποίος αρχίζει να τρομοκρατεί την οικογένεια.
Η πρώτη επιστολή του "Watcher"
Οι Brannock του The Watcher βασίζονται στο πραγματικό ζευγάρι των Derek και Maria Broaddus. Τον Ιούνιο του 2014, τρεις ημέρες αφότου το ζευγάρι έκλεισε το σπίτι στο Γουέστφιλντ του Νιου Τζέρσι, έλαβαν την πρώτη επιστολή από τον "Watcher". Ο λευκός φάκελος με τα μεγάλα κεφαλαία γράμματα απευθυνόταν στον "νέο ιδιοκτήτη" του σπιτιού των έξι υπνοδωματίων και των τριάμισι μπάνιων που χτίστηκε το 1905. Μέσα, υπήρχε ένα δακτυλογραφημένο σημείωμα που ξεκινούσε αρκετά εγκάρδια -σύμφωνα με την ιστορία του New York Magazine του 2018 που ενέπνευσε τη σειρά του Netflix-, "Αγαπητοί μου νέοι γείτονες στο 657 Boulevard, επιτρέψτε μου να σας καλωσορίσω στη γειτονιά".
Γρήγορα, ο τόνος του μηνύματος έγινε λιγότερο φιλικός. Ο ανώνυμος συγγραφέας ισχυρίστηκε ότι το σπίτι "ήταν θέμα για την οικογένειά μου για δεκαετίες και καθώς πλησιάζουν τα 110α γενέθλιά του, έχω αναλάβει να παρακολουθώ και να περιμένω τη δεύτερη έλευση του. Ο παππούς μου παρακολουθούσε το σπίτι τη δεκαετία του 1920 και ο πατέρας μου τη δεκαετία του 1960. Τώρα είναι η σειρά μου". Η επιστολή αμφισβήτησε αν οι Broaddus γνώριζαν την ιστορία της μονοκατοικίας. "Ξέρετε τι κρύβεται μέσα στους τοίχους του 657 Boulevard; Γιατί είστε εδώ; Θα το μάθω." -η αστυνομία φέρεται να ερεύνησε το σπίτι και δεν βρήκε τίποτα στους τοίχους.
Ο επιστολογράφος επέπληξε την οικογένεια επειδή ανακαίνισε το σπίτι και τους απείλησε ότι θα απαγάγει τα τρία τους παιδιά. "Το παλιό σας σπίτι ήταν πολύ μικρό για την οικογένειά σας που μεγαλώνει; Ή ήταν η απληστία σας και μου φέρατε τα παιδιά σας; Μόλις μάθω τα ονόματά τους, θα τα φωνάξω και θα τα φέρω κοντά μου". Η επιστολή δεν είχε διεύθυνση επιστροφής, αλλά έκλεινε με μια δυσοίωνη ατάκα, "Καλώς ήρθατε φίλοι μου, καλώς ήρθατε. Ας αρχίσει το πάρτι" και έκλεινε με την δακτυλογραφημένη υπογραφή "The Watcher".
Την επόμενη μέρα, το ζευγάρι ανακάλυψε ότι οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες του σπιτιού, ο John και η Andrea Woods, είχαν λάβει επίσης μια περίεργη επιστολή από κάποιον που αυτοαποκαλούνταν "The Watcher". Οι Woods, λίγες ημέρες πριν φύγουν, είχαν λάβει μια επιστολή στην οποία ο συγγραφέας ισχυριζόταν ότι παρακολουθούσε στενά το σπίτι. Το ζευγάρι, που είχε ζήσει εκεί για 23 χρόνια και δεν είχε ακούσει ποτέ ξανά πριν τον "Watcher", υπέθεσε ότι ήταν φάρσα και αμέσως την πέταξε χωρίς δεύτερη σκέψη. Η αστυνομία, ωστόσο, πήρε την επιστολή στα σοβαρά και συμβούλεψε τους Broaddus να μην πουν σε κανέναν άλλον γι' αυτήν, ειδικά στους νέους γείτονές τους που, πλέον, ήταν ύποπτοι.
Και άλλες επιστολές
Δύο εβδομάδες μετά την πρώτη επιστολή, έφτασε ακόμη μια. "Οι εργάτες ήταν απασχολημένοι και σας παρακολουθούσα να ξεφορτώνετε τα προσωπικά σας αντικείμενα. Ο κάδος των απορριμάτων είναι μια ωραία πινελιά. Βρήκαν τι υπάρχει στους τοίχους; Με τον καιρό θα το βρουν", έγραφε. Αυτήν την φορά, ο Watcher αναφέρθηκε στους Broaddus με το όνομά τους -με ορθογραφικό λάθος στο επώνυμό τους ως κος και κα "Braddus". Ο Derek και η Maria ανησύχησαν για το πόσες πληροφορίες γνώριζε για την οικογένειά τους, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων και της σειράς γέννησης των παιδιών τους.
Λόγω της ανακαίνισης -και της ανατριχιαστικής επιστολής- η οικογένεια δεν είχε ακόμη μετακομίσει στο νέο σπίτι και ο Watcher φαινόταν ανυπόμονος να τους δει στην γειτονιά. Ο συγγραφέας αναρωτήθηκε αν θα άφηναν τα παιδιά τους, τα οποία αποκάλεσε "νεαρό αίμα", να παίξουν στο υπόγειο. "Ή φοβούνται πολύ να πάνε εκεί κάτω μόνα τους; Εγώ θα φοβόμουν πολύ αν ήμουν στη θέση τους. Είναι πολύ μακριά από το υπόλοιπο σπίτι. Αν είσαι στον επάνω όροφο δε θα τα ακούσεις ποτέ να ουρλιάζουν". Στο ίδιο σημείωμα, ο Watcher ενημερώνει την οικογένεια ότι "περνάει πολλές φορές την ημέρα απ' έξω. Το 657 Boulevard είναι η δουλειά μου, η ζωή μου, η εμμονή μου. Και τώρα είστε και εσείς, η οικογένεια Braddus".
Μετά την δεύτερη επιστολή, ο Derek και η Maria σταμάτησαν να παίρνουν μαζί τους τα παιδιά τους σε αυτό που υποτίθεται ότι ήταν το νέο τους σπίτι. Εβδομάδες αργότερα, έλαβαν ακόμη μια επιστολή. "Πού πήγατε; Λείπετε από το 657 Boulevard".
Δύο εβδομάδες μετά την πρώτη επιστολή, έφτασε ακόμη μια. "Οι εργάτες ήταν απασχολημένοι και σας παρακολουθούσα να ξεφορτώνετε τα προσωπικά σας αντικείμενα. Ο κάδος των απορριμάτων είναι μια ωραία πινελιά. Βρήκαν τι υπάρχει στους τοίχους; Με τον καιρό θα το βρουν", έγραφε. Αυτήν την φορά, ο Watcher αναφέρθηκε στους Broaddus με το όνομά τους -με ορθογραφικό λάθος στο επώνυμό τους ως κος και κα "Braddus". Ο Derek και η Maria ανησύχησαν για το πόσες πληροφορίες γνώριζε για την οικογένειά τους, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων και της σειράς γέννησης των παιδιών τους.
Λόγω της ανακαίνισης -και της ανατριχιαστικής επιστολής- η οικογένεια δεν είχε ακόμη μετακομίσει στο νέο σπίτι και ο Watcher φαινόταν ανυπόμονος να τους δει στην γειτονιά. Ο συγγραφέας αναρωτήθηκε αν θα άφηναν τα παιδιά τους, τα οποία αποκάλεσε "νεαρό αίμα", να παίξουν στο υπόγειο. "Ή φοβούνται πολύ να πάνε εκεί κάτω μόνα τους; Εγώ θα φοβόμουν πολύ αν ήμουν στη θέση τους. Είναι πολύ μακριά από το υπόλοιπο σπίτι. Αν είσαι στον επάνω όροφο δε θα τα ακούσεις ποτέ να ουρλιάζουν". Στο ίδιο σημείωμα, ο Watcher ενημερώνει την οικογένεια ότι "περνάει πολλές φορές την ημέρα απ' έξω. Το 657 Boulevard είναι η δουλειά μου, η ζωή μου, η εμμονή μου. Και τώρα είστε και εσείς, η οικογένεια Braddus".
Μετά την δεύτερη επιστολή, ο Derek και η Maria σταμάτησαν να παίρνουν μαζί τους τα παιδιά τους σε αυτό που υποτίθεται ότι ήταν το νέο τους σπίτι. Εβδομάδες αργότερα, έλαβαν ακόμη μια επιστολή. "Πού πήγατε; Λείπετε από το 657 Boulevard".
Μετακόμισε η οικογένεια στο 657 Boulevard;
Έξι μήνες μετά την αγορά του ακινήτου -έναντι 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων-, το ζευγάρι έθεσε προς πώληση το σπίτι και, επειδή επέλεξαν να αποκαλύψουν στους υποψήφιους αγοραστές τις επιστολές, δεν κατάφεραν να βρουν αγοραστή.
Έξι μήνες μετά την αγορά του ακινήτου -έναντι 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων-, το ζευγάρι έθεσε προς πώληση το σπίτι και, επειδή επέλεξαν να αποκαλύψουν στους υποψήφιους αγοραστές τις επιστολές, δεν κατάφεραν να βρουν αγοραστή.
Το 2016, οι Broaddus προσπάθησαν να πουλήσουν ξανά το σπίτι -έναντι 1,25 εκατομμυρίων δολαρίων αυτήν την φορά-, αλλά οι επιστολές έδιωχναν τους πιθανούς αγοραστές. Ο δικηγόρος της οικογένειας πρότεινε να το πουλήσουν σε έναν προγραμματιστή που θα το γκρέμιζε -μια κίνηση που απαιτούσε την άδεια του Συμβουλίου Σχεδιασμού του Westfield. Μετά από μια θερμή τετράωρη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, στην οποία πολλοί ντόπιοι εξέφρασαν τις ανησυχίες τους ότι η κατεδάφιση του 657 Boulevard θα μείωνε το κόστος των σπιτιών τους και θα κατέστρεφε την αισθητική της γειτονιάς, το αίτημα των Broaddus απορρίφθηκε ομόφωνα.
Μήνες αργότερα, η οικογένεια κατάφερε και νοίκιασε το σπίτι. Όμως, λίγο μετά αφότου μετακόμισε η νέα οικογένεια, ο Watcher έστειλε ξανά μια επιστολή. Είχε ημερομηνία 13 Φεβρουαρίου, την ίδια ημέρα που οι Broaddus κατέθεσαν καταγγελία -η οποία αργότερα απορρίφθηκε από δικαστή- κατά των προηγούμενων ιδιοκτητών του σπιτιού, ισχυριζόμενοι ότι έπρεπε να τους είχαν προειδοποιήσει για τον Watcher. "Αναρωτιέστε ποιος είναι ο Watcher; Κοιτάξτε γύρω σας, ηλίθιοι. Ίσως και να μου μιλήσατε, έναν από τους λεγόμενους γείτονες που δεν έχει ιδέα ποιος θα μπορούσε να είναι ο Watcher. Ή ίσως ξέρετε και φοβάστε πολύ να το πείτε. Καλά κάνετε".
Η νέα επιστολή ήταν πιο επιθετική από τις προηγούμενες τρεις, με τον αποστολέα της να παραπονιέται για την προσοχή των ΜΜΕ που είχε φέρει η οικογένεια στην "γειτονιά μου", αλλά πανηγύρισε πώς οι ντόπιοι "έσωσαν την ψυχή του 657 Boulevard με τις εντολές μου". Απείλησε μάλιστα να εκδικηθεί τον Derek και τη Maria, σχεδιάζοντας τον θάνατό τους. "Ίσως ένα τροχαίο ατύχημα. Ίσως μια φωτιά. Ίσως κάτι τόσο απλό όσο μια ήπια ασθένεια που δεν φαίνεται να φεύγει ποτέ, αλλά σε κάνει να αρρωσταίνεις μέρα με τη μέρα". Περιέργως, οι ενοικιαστές δεν έφυγαν από το σπίτι, αλλά ζήτησαν από την οικογένεια να εγκαταστήσουν πρόσθετες κάμερες ασφαλείας.
Η τέταρτη -και τελευταία- επιστολή έκλεινε με τον Watcher να δηλώνει, "Το σπίτι, σας περιφρονεί. Και ο Watcher κέρδισε".
Συνελήφθη ποτέ ο Watcher;
Από την αρχή, η αστυνομία υποψιαζόταν ότι, πίσω από τις επιστολές ήταν κάποιος από τη γειτονιά. Αρχικά, πίστευαν ότι ήταν τον Μάικλ Λάνγκφορντ, ο διπλανός γείτονας των Broaddus του οποίου η οικογένεια ζούσε εκεί από τη δεκαετία του '60 και τον οποίο, ένας άλλος γείτονας είχε περιγράψει ότι είχε μυστηριώδες παρελθόν και δεν έβγαινε ποτέ από το σπίτι του ["σαν τον Boo Radley", είπε συγκεκριμένα, αναφερόμενος στον χαρακτήρα του Ρόμπερτ Ντιβάλ στην ταινία "Σκιές και σιωπή" (πρωτότυπος τίτλος: To Kill a Mockingbird) του 1962 που είναι βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα της Χάρπερ Λι "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια"]. Όμως, δεν υπήρχαν πολλά αδιάσειστα στοιχεία εναντίον του και δε συνελήφθη ποτέ. Όταν μια μεταγενέστερη έρευνα αποκάλυψε ότι το DNA στον φάκελο ήταν γυναικείο, οι αρχές ερεύνησαν την αδελφή του Μάικλ, την Άμπι -που ήταν κτηματομεσίτρια- και την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του σπιτιού, Andrea Woods. Ούτε σε αυτές βρήκαν κάτι. Υπέβαλλαν σε τεστ DNA ακόμη και την Maria, αλλά απαλλάχθηκε γρήγορα από καθετί. Ένας άλλος πιθανός ύποπτος, ένας άνδρας που ασχολούνταν με "πραγματικά σκοτεινά βιντεοπαιχνίδια" και είχε το παρατσούκλι "The Watcher", σύμφωνα με τη φίλη του, αφέθηκε ελεύθερος όταν δεν εμφανίστηκε σε πολλές συναντήσεις με τις αρχές.
Μερικοί άνθρωποι στη γειτονιά είπαν ότι ήταν πιθανό, πίσω από τις επιστολές, να κρύβονταν οι ίδιοι οι Broaddus, υπονοώντας ότι το ζευγάρι είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει οικονομικά στο σπίτι και τις έγραψαν μόνοι τους για να μην το αγοράσουν. Κάποιοι μάλιστα πρότειναν ότι το ζευγάρι ήταν απατεώνες που αναζητούσαν μια κινηματογραφική συμφωνία. Παρεμπιπτόντως, η οικογένεια φέρεται να απέρριψε πολλές προσφορές και έστειλε επιστολή με την οποία ζητούσε να σταματήσει η ταινία του 2016 με τίτλο The Watcher, που ήταν εμπνευσμένη από την εμπειρία τους.
Ο Derek παραδέχτηκε ότι είχε στείλει ανώνυμες επιστολές στους γείτονές του που τον είχαν εντοπίσει στο Facebook σχεδόν τρία χρόνια αφότου είχε επικοινωνήσει μαζί του ο Watcher. Ήλπιζε ότι με αυτό τον τρόπο και με την υπογραφή "Φίλοι της οικογένειας Broaddus", θα τον βοηθούσαν να καθαρίσει το όνομα της οικογένειάς του. Παρά την εκτεταμένη έρευνα από την αστυνομία, μέχρι και σήμερα, ο Watcher δεν έχει συλληφθεί.
Από την αρχή, η αστυνομία υποψιαζόταν ότι, πίσω από τις επιστολές ήταν κάποιος από τη γειτονιά. Αρχικά, πίστευαν ότι ήταν τον Μάικλ Λάνγκφορντ, ο διπλανός γείτονας των Broaddus του οποίου η οικογένεια ζούσε εκεί από τη δεκαετία του '60 και τον οποίο, ένας άλλος γείτονας είχε περιγράψει ότι είχε μυστηριώδες παρελθόν και δεν έβγαινε ποτέ από το σπίτι του ["σαν τον Boo Radley", είπε συγκεκριμένα, αναφερόμενος στον χαρακτήρα του Ρόμπερτ Ντιβάλ στην ταινία "Σκιές και σιωπή" (πρωτότυπος τίτλος: To Kill a Mockingbird) του 1962 που είναι βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα της Χάρπερ Λι "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια"]. Όμως, δεν υπήρχαν πολλά αδιάσειστα στοιχεία εναντίον του και δε συνελήφθη ποτέ. Όταν μια μεταγενέστερη έρευνα αποκάλυψε ότι το DNA στον φάκελο ήταν γυναικείο, οι αρχές ερεύνησαν την αδελφή του Μάικλ, την Άμπι -που ήταν κτηματομεσίτρια- και την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του σπιτιού, Andrea Woods. Ούτε σε αυτές βρήκαν κάτι. Υπέβαλλαν σε τεστ DNA ακόμη και την Maria, αλλά απαλλάχθηκε γρήγορα από καθετί. Ένας άλλος πιθανός ύποπτος, ένας άνδρας που ασχολούνταν με "πραγματικά σκοτεινά βιντεοπαιχνίδια" και είχε το παρατσούκλι "The Watcher", σύμφωνα με τη φίλη του, αφέθηκε ελεύθερος όταν δεν εμφανίστηκε σε πολλές συναντήσεις με τις αρχές.
Μερικοί άνθρωποι στη γειτονιά είπαν ότι ήταν πιθανό, πίσω από τις επιστολές, να κρύβονταν οι ίδιοι οι Broaddus, υπονοώντας ότι το ζευγάρι είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει οικονομικά στο σπίτι και τις έγραψαν μόνοι τους για να μην το αγοράσουν. Κάποιοι μάλιστα πρότειναν ότι το ζευγάρι ήταν απατεώνες που αναζητούσαν μια κινηματογραφική συμφωνία. Παρεμπιπτόντως, η οικογένεια φέρεται να απέρριψε πολλές προσφορές και έστειλε επιστολή με την οποία ζητούσε να σταματήσει η ταινία του 2016 με τίτλο The Watcher, που ήταν εμπνευσμένη από την εμπειρία τους.
Ο Derek παραδέχτηκε ότι είχε στείλει ανώνυμες επιστολές στους γείτονές του που τον είχαν εντοπίσει στο Facebook σχεδόν τρία χρόνια αφότου είχε επικοινωνήσει μαζί του ο Watcher. Ήλπιζε ότι με αυτό τον τρόπο και με την υπογραφή "Φίλοι της οικογένειας Broaddus", θα τον βοηθούσαν να καθαρίσει το όνομα της οικογένειάς του. Παρά την εκτεταμένη έρευνα από την αστυνομία, μέχρι και σήμερα, ο Watcher δεν έχει συλληφθεί.
Τι απέγινε το σπίτι;
Το σπίτι του Watcher είχε τρομερές ομοιότητες με ένα άλλο ίδιου ρυθμού που απέχει μόλις 60 μίλια ανατολικά, το Amityville Horror House στο Λονγκ Άιλαντ, το οποίο επίσης προκάλεσε ενδιαφέρον για την ανατριχιαστική ιστορία του - πηγή
Το καλοκαίρι του 2019, οι Broaddus πούλησαν το σπίτι για 959.000 δολάρια -απώλεια 400.000 δολαρίων για ένα σπίτι στο οποίο δεν έζησαν ποτέ. Τον Οκτώβριο, ένα περιοδικό ανέφερε ότι, όταν οι νέοι ιδιοκτήτες μετακόμισαν, οι Broaddus τους έδωσαν ένα σημείωμα μέσω του δικηγόρου τους, "Δεν σας ευχόμαστε τίποτα άλλο παρά την ηρεμία και την ηρεμία που κάποτε ονειρευόμασταν σε αυτό το σπίτι". Μαζί, είχαν βάλει και μια φωτογραφία του χειρόγραφου του Watcher, σε περίπτωση που έφταναν νέες επιστολές, κάτι που δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα.
Οι Broaddus, που μετακόμισαν σε ένα μικρότερο σπίτι στο Westfield, είπαν ότι "προσπαθούν να συνεχίσουν" τη ζωή τους και ότι, η σειρά του Netflix, την οποία δεν σκοπεύουν να παρακολουθήσουν, δεν τους έκανε πλούσιους, ούτε καν καλύπτει πλήρως τις ζημιές που υπέστησαν από την πώληση του σπιτιού.
Παρά τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες στην υπόθεση από τότε που το New York Magazine δημοσίευσε την ιστορία το 2018, η ταυτότητα του Watcher παραμένει μυστήριο. Μετά τη δημοσιοποίηση του άρθρου, η Εισαγγελία της Κομητείας ζήτησε από όσους ζούσαν κοντά στο 657 Boulevard να υποβάλουν εθελοντικά δείγματα DNA. Αν και δεν βρέθηκε κοινό DNA σε κανέναν από τους γείτονες, ένας εξ αυτών, ο Malcolm Mannix, αμφισβήτησε την έρευνα. Όμως, σύμφωνα με ένα άλλο περιοδικό, δεν υπάρχει κανένας κάτοικος του Westfield με το όνομα Malcom Mannix. Το Mannix ήταν μια τηλεοπτική εκπομπή της δεκαετίας του '60 στην οποία ο αστυνομικός Art Malcom βοηθά τον ιδιωτικό ερευνητή Joe Mannix να λύσει εγκλήματα. Στην πρώτη επιστολή, ο συγγραφέας ανέφερε ότι, τη δεκαετία του '60, ο πατέρας του είχε παρακολουθήσει το 657 Boulevard -περίεργη εξέλιξη, αλλά όχι αρκετή για συλλήψεις.
Η υπόθεση έχει επίσης συνδεθεί με το "Me and Orson Welles" του Robert Kaplow, ο οποίος εργαζόταν ως καθηγητής αγγλικών σε ένα γυμνάσιο κοντά στο Westfield, και μίλησε για την αγάπη του για την πόλη του Νιου Τζέρσι στην οποία μεγάλωσε τη δεκαετία του '60. Πρώην μαθητές του ισχυρίστηκαν ότι, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, είχε μιλήσει για την εμμονή του με ένα σπίτι εκεί και είχε γράψει τουλάχιστον 50 επιστολές, όχι στους ιδιοκτήτες, αλλά στο ίδιο το σπίτι. Σε μια άλλη περίεργη σύμπτωση, ο αδερφός του συγγραφέα, δικηγόρος Richard Kaplow, ζούσε μισό τετράγωνο μακριά από το 657 Boulevard και μάλιστα εκπροσώπησε τους Woods στη νομική καταγγελία που υπέβαλαν οι Broaddus εναντίον τους. Ο Robert αρνήθηκε ότι ήταν ο Watcher και υποστήριξε ότι ήταν ένα διαφορετικό σπίτι στο οποίο έγραφε και ότι οι ιδιοκτήτες εκείνου του σπιτιού του επέτρεπαν να καθίσει στο σπίτι λόγω των ευγενικών, μη απειλητικών, επιστολών του. Αν και αρχικά δεν είπε γιατί είχε αρχίσει να γράφει στο συγκεκριμένο σπίτι, το 2009, είπε ότι "το Westfield παραμένει για μένα η γεωγραφία της νιότης μου. Εξακολουθεί να με ελκύει πολύ το μέρος".
Η έρευνα παραμένει ανενεργή, σύμφωνα με την εισαγγελία, και δεν υπάρχουν βασικοί ύποπτοι. Ωστόσο, η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Οι αρχές πιστεύουν ότι ο ύποπτος είναι μεγάλος σε ηλικία, γυναίκα και κάποιος που ζει κοντά στο 657 Boulevard, με βάση τα στοιχεία DNA που βρέθηκαν στον φάκελο, και λένε ότι ο μόνος τρόπος για να λυθεί η υπόθεση είναι μέσω της ομολογίας ή της αντιστοίχισης DNA.
Οι Broaddus, που μετακόμισαν σε ένα μικρότερο σπίτι στο Westfield, είπαν ότι "προσπαθούν να συνεχίσουν" τη ζωή τους και ότι, η σειρά του Netflix, την οποία δεν σκοπεύουν να παρακολουθήσουν, δεν τους έκανε πλούσιους, ούτε καν καλύπτει πλήρως τις ζημιές που υπέστησαν από την πώληση του σπιτιού.
Παρά τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες στην υπόθεση από τότε που το New York Magazine δημοσίευσε την ιστορία το 2018, η ταυτότητα του Watcher παραμένει μυστήριο. Μετά τη δημοσιοποίηση του άρθρου, η Εισαγγελία της Κομητείας ζήτησε από όσους ζούσαν κοντά στο 657 Boulevard να υποβάλουν εθελοντικά δείγματα DNA. Αν και δεν βρέθηκε κοινό DNA σε κανέναν από τους γείτονες, ένας εξ αυτών, ο Malcolm Mannix, αμφισβήτησε την έρευνα. Όμως, σύμφωνα με ένα άλλο περιοδικό, δεν υπάρχει κανένας κάτοικος του Westfield με το όνομα Malcom Mannix. Το Mannix ήταν μια τηλεοπτική εκπομπή της δεκαετίας του '60 στην οποία ο αστυνομικός Art Malcom βοηθά τον ιδιωτικό ερευνητή Joe Mannix να λύσει εγκλήματα. Στην πρώτη επιστολή, ο συγγραφέας ανέφερε ότι, τη δεκαετία του '60, ο πατέρας του είχε παρακολουθήσει το 657 Boulevard -περίεργη εξέλιξη, αλλά όχι αρκετή για συλλήψεις.
Η υπόθεση έχει επίσης συνδεθεί με το "Me and Orson Welles" του Robert Kaplow, ο οποίος εργαζόταν ως καθηγητής αγγλικών σε ένα γυμνάσιο κοντά στο Westfield, και μίλησε για την αγάπη του για την πόλη του Νιου Τζέρσι στην οποία μεγάλωσε τη δεκαετία του '60. Πρώην μαθητές του ισχυρίστηκαν ότι, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, είχε μιλήσει για την εμμονή του με ένα σπίτι εκεί και είχε γράψει τουλάχιστον 50 επιστολές, όχι στους ιδιοκτήτες, αλλά στο ίδιο το σπίτι. Σε μια άλλη περίεργη σύμπτωση, ο αδερφός του συγγραφέα, δικηγόρος Richard Kaplow, ζούσε μισό τετράγωνο μακριά από το 657 Boulevard και μάλιστα εκπροσώπησε τους Woods στη νομική καταγγελία που υπέβαλαν οι Broaddus εναντίον τους. Ο Robert αρνήθηκε ότι ήταν ο Watcher και υποστήριξε ότι ήταν ένα διαφορετικό σπίτι στο οποίο έγραφε και ότι οι ιδιοκτήτες εκείνου του σπιτιού του επέτρεπαν να καθίσει στο σπίτι λόγω των ευγενικών, μη απειλητικών, επιστολών του. Αν και αρχικά δεν είπε γιατί είχε αρχίσει να γράφει στο συγκεκριμένο σπίτι, το 2009, είπε ότι "το Westfield παραμένει για μένα η γεωγραφία της νιότης μου. Εξακολουθεί να με ελκύει πολύ το μέρος".
Η έρευνα παραμένει ανενεργή, σύμφωνα με την εισαγγελία, και δεν υπάρχουν βασικοί ύποπτοι. Ωστόσο, η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Οι αρχές πιστεύουν ότι ο ύποπτος είναι μεγάλος σε ηλικία, γυναίκα και κάποιος που ζει κοντά στο 657 Boulevard, με βάση τα στοιχεία DNA που βρέθηκαν στον φάκελο, και λένε ότι ο μόνος τρόπος για να λυθεί η υπόθεση είναι μέσω της ομολογίας ή της αντιστοίχισης DNA.
από: time
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου