Ενώ οι περισσότερες ταινίες τρόμου είναι έργα μυθοπλασίας, συχνά, εμφανίζονται ιστορίες που βασίζονται σε πραγματικά τρομακτικά γεγονότα.
A Nightmare on Elm Street/ Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες (1984)
Υπόθεση: Ένας υπερφυσικός δολοφόνος καταδιώκει τα θύματά του ενώ αυτά κοιμούνται και ονειρεύονται.
Υπόθεση: Ένας υπερφυσικός δολοφόνος καταδιώκει τα θύματά του ενώ αυτά κοιμούνται και ονειρεύονται.
Πραγματική έμπνευση: Ο Wes Craven βασίστηκε σε μερικά άρθρων εφημερίδων του Los Angeles Times τα οποία ανέφεραν ένα παράξενο φαινόμενο κατά το οποίο, νεαροί Ασιάτες πρόσφυγες πέθαιναν μυστηριωδώς στον ύπνο τους. Πολλοί αρνούνταν να κοιμηθούν, επικαλούμενοι τρομακτικούς εφιάλτες που φοβόντουσαν ότι θα τους οδηγούσαν στο θάνατο.
Σύμφωνα με τον Craven, η εφημερίδα "δε συσχέτισε ποτέ [τα τρία άρθρα], δεν είπε ποτέ, 'Είχαμε άλλη μια ιστορία σαν αυτή'. Ο τρίτος ήταν γιος γιατρού. Ήταν περίπου 21. Ανακάλυψα ότι ήταν κάτι που συνέβαινε σε ανθρώπους από την Καμπότζη. Όλοι του έλεγαν ότι έπρεπε να κοιμηθεί και εκείνος απαντούσε, 'Δεν καταλαβαίνεις. Έχω ξαναδεί εφιάλτες, αλλά αυτό είναι διαφορετικό'. Του έδωσαν να πάρει υπνωτικά. Εκείνος, υποτίθεται ότι τα πήρε, αλλά έμεινε ξύπνιος. Ούτε που ξέρω πόσες ημέρες είχε μείνει ξύπνιος, αλλά ήταν πάρα πολλές -έξι ή επτά ημέρες. Τελικά, έβλεπε τηλεόραση με την οικογένειά του, αποκοιμήθηκε στον καναπέ και όλοι είπαν, 'Επιτέλους'. Τον μετέφεραν στο κρεβάτι. Ήταν εντελώς εξουθενωμένος. Όλοι πήγαν για ύπνο, νομίζοντας ότι όλα είχαν τελειώσει. Στη μέση της νύχτας, άκουσαν κραυγές και γδούπο. Έτρεξαν στο δωμάτιό του και τον βρήκαν νεκρό. Έγινε αυτοψία η οποία έδειξε ότι δεν υπέστη καρδιακή προσβολή. Είχε απλώς πεθάνει για ανεξήγητους λόγους. Βρήκαν στην ντουλάπα μια καφετέρια, γεμάτη με ζεστό καφέ που χρησιμοποιούσε για να κρατιέται ξύπνιος, όπως και όλα τα υπνωτικά που νόμιζαν ότι είχε πάρει. Τα είχε φτύσει και τα είχε κρύψει. Η ιστορία μου φάνηκε απίστευτα δραματική και μου κίνησε το ενδιαφέρον για ένα χρόνο, τουλάχιστον, προτού τελικά σκεφτώ ότι έπρεπε να γράψω κάτι για τέτοιου είδους καταστάσεις".
Σύμφωνα με τον Craven, η εφημερίδα "δε συσχέτισε ποτέ [τα τρία άρθρα], δεν είπε ποτέ, 'Είχαμε άλλη μια ιστορία σαν αυτή'. Ο τρίτος ήταν γιος γιατρού. Ήταν περίπου 21. Ανακάλυψα ότι ήταν κάτι που συνέβαινε σε ανθρώπους από την Καμπότζη. Όλοι του έλεγαν ότι έπρεπε να κοιμηθεί και εκείνος απαντούσε, 'Δεν καταλαβαίνεις. Έχω ξαναδεί εφιάλτες, αλλά αυτό είναι διαφορετικό'. Του έδωσαν να πάρει υπνωτικά. Εκείνος, υποτίθεται ότι τα πήρε, αλλά έμεινε ξύπνιος. Ούτε που ξέρω πόσες ημέρες είχε μείνει ξύπνιος, αλλά ήταν πάρα πολλές -έξι ή επτά ημέρες. Τελικά, έβλεπε τηλεόραση με την οικογένειά του, αποκοιμήθηκε στον καναπέ και όλοι είπαν, 'Επιτέλους'. Τον μετέφεραν στο κρεβάτι. Ήταν εντελώς εξουθενωμένος. Όλοι πήγαν για ύπνο, νομίζοντας ότι όλα είχαν τελειώσει. Στη μέση της νύχτας, άκουσαν κραυγές και γδούπο. Έτρεξαν στο δωμάτιό του και τον βρήκαν νεκρό. Έγινε αυτοψία η οποία έδειξε ότι δεν υπέστη καρδιακή προσβολή. Είχε απλώς πεθάνει για ανεξήγητους λόγους. Βρήκαν στην ντουλάπα μια καφετέρια, γεμάτη με ζεστό καφέ που χρησιμοποιούσε για να κρατιέται ξύπνιος, όπως και όλα τα υπνωτικά που νόμιζαν ότι είχε πάρει. Τα είχε φτύσει και τα είχε κρύψει. Η ιστορία μου φάνηκε απίστευτα δραματική και μου κίνησε το ενδιαφέρον για ένα χρόνο, τουλάχιστον, προτού τελικά σκεφτώ ότι έπρεπε να γράψω κάτι για τέτοιου είδους καταστάσεις".
Child's Play (1988)
Υπόθεση: Η ψυχή ενός κατά συρροή δολοφόνου κατέχει μια κούκλα-παιχνίδι και προκαλεί τον όλεθρο.
Πραγματική έμπνευση: Το 1909, ο ζωγράφος και συγγραφέας από το Key West Ρόμπερτ Γιουτζίν Ότο ισχυρίστηκε ότι ένας από τους υπηρέτες της οικογένειάς του καταράστηκε με βουντού το παιχνίδι του, τον Ρόμπερτ την κούκλα (Robert the Doll). Υποτίθεται ότι η κούκλα μετακινούνταν μυστηριωδώς από δωμάτιο σε δωμάτιο, χτυπούσε έπιπλα και συζητούσε με τον Ότο. Ο Ρόμπερτ έμεινε στη σοφίτα μέχρι το θάνατο του Ότο το 1974. Τότε μετακόμισαν στο σπίτι στη Φλόριντα νέοι ιδιοκτήτες. Η νέα οικογένεια ισχυρίστηκε ότι συνέβαιναν μυστηριώδη πράγματα στο σπίτι που συνδεόταν με την κούκλα. Σήμερα, ο Ρόμπερτ εκτίθεται στο Μουσείο Fort East Martello του Key West.
Υπόθεση: Η ψυχή ενός κατά συρροή δολοφόνου κατέχει μια κούκλα-παιχνίδι και προκαλεί τον όλεθρο.
Πραγματική έμπνευση: Το 1909, ο ζωγράφος και συγγραφέας από το Key West Ρόμπερτ Γιουτζίν Ότο ισχυρίστηκε ότι ένας από τους υπηρέτες της οικογένειάς του καταράστηκε με βουντού το παιχνίδι του, τον Ρόμπερτ την κούκλα (Robert the Doll). Υποτίθεται ότι η κούκλα μετακινούνταν μυστηριωδώς από δωμάτιο σε δωμάτιο, χτυπούσε έπιπλα και συζητούσε με τον Ότο. Ο Ρόμπερτ έμεινε στη σοφίτα μέχρι το θάνατο του Ότο το 1974. Τότε μετακόμισαν στο σπίτι στη Φλόριντα νέοι ιδιοκτήτες. Η νέα οικογένεια ισχυρίστηκε ότι συνέβαιναν μυστηριώδη πράγματα στο σπίτι που συνδεόταν με την κούκλα. Σήμερα, ο Ρόμπερτ εκτίθεται στο Μουσείο Fort East Martello του Key West.
The Amityville Horror/ Τη νύχτα που γεννήθηκε ο τρόμος (1979)
Υπόθεση: Μια νεαρή οικογένεια μετακομίζει σε ένα σπίτι όπου διαπράχθηκε ένας φόνος και βιώνει περίεργα και τρομακτικά γεγονότα.
Πραγματική έμπνευση: Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο, το The Amityville Horror ακολουθεί τα παραφυσικά γεγονότα που τρομοκράτησαν την οικογένεια Lutz. Το 1975, η οικογένεια μετακόμισε στο 112 Ocean Avenue όπου, 13 μήνες πριν φτάσουν, εν αγνοία τους, ο Ronald DeFeo Jr. είχε δολοφονήσει βάναυσα την οικογένειά του. Η οικογένεια ισχυρίστηκε ότι είδε πράσινη γλίτσα στους τοίχους και γουρούνια με κόκκινα μάτια να κοιτάζουν την κουζίνα και το σαλόνι τους. Λιγότερο από ένα μήνα μετά, η οικογένεια έφυγε από τη μικρή πόλη.
Υπόθεση: Μια νεαρή οικογένεια μετακομίζει σε ένα σπίτι όπου διαπράχθηκε ένας φόνος και βιώνει περίεργα και τρομακτικά γεγονότα.
Πραγματική έμπνευση: Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο, το The Amityville Horror ακολουθεί τα παραφυσικά γεγονότα που τρομοκράτησαν την οικογένεια Lutz. Το 1975, η οικογένεια μετακόμισε στο 112 Ocean Avenue όπου, 13 μήνες πριν φτάσουν, εν αγνοία τους, ο Ronald DeFeo Jr. είχε δολοφονήσει βάναυσα την οικογένειά του. Η οικογένεια ισχυρίστηκε ότι είδε πράσινη γλίτσα στους τοίχους και γουρούνια με κόκκινα μάτια να κοιτάζουν την κουζίνα και το σαλόνι τους. Λιγότερο από ένα μήνα μετά, η οικογένεια έφυγε από τη μικρή πόλη.
Psycho/ Ψυχώ (1960)
Υπόθεση: Μια γραμματέας κλέβει 40.000 δολάρια, το σκάει και καταλήγει σε ένα μοτέλ όπου ο ξενοδόχος και η μητέρα του είναι περισσότερα από όσο φαίνονται.
Πραγματική έμπνευση: Ο Νόρμαν Μπέιτς του Ψύχω βασίζεται -χαλαρά- στον καταδικασμένο δολοφόνο και ληστή ταφών Εντ Γκέιν, ο οποίος, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, σκότωσε γυναίκες και ξέθαψε πτώματα στο Ουισκόνσιν. Ακόμη, έκανε διάφορα αντικείμενα -όπως μάσκες προσώπου, ζώνες και καλύμματα καρέκλας- με ανθρώπινο δέρμα. Ο συγγραφέας του Ψυχώ, Robert Bloch, άντλησε έμπνευση για τον Μπέιτς από τον Γκέιν, αλλά άλλαξε τον χαρακτήρα του από ληστή και δολοφόνο σε κατά συρροή δολοφόνο που ντυνόταν σαν τη μητέρα του. Το Texas Chainsaw Massacre και The Silence of the Lambs άντλησαν έμπνευση για τους κατά συρροή δολοφόνους τους -τον Leatherface και τον Buffalo Bill, αντίστοιχα- στον Γκέιν.
Υπόθεση: Μια γραμματέας κλέβει 40.000 δολάρια, το σκάει και καταλήγει σε ένα μοτέλ όπου ο ξενοδόχος και η μητέρα του είναι περισσότερα από όσο φαίνονται.
Πραγματική έμπνευση: Ο Νόρμαν Μπέιτς του Ψύχω βασίζεται -χαλαρά- στον καταδικασμένο δολοφόνο και ληστή ταφών Εντ Γκέιν, ο οποίος, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, σκότωσε γυναίκες και ξέθαψε πτώματα στο Ουισκόνσιν. Ακόμη, έκανε διάφορα αντικείμενα -όπως μάσκες προσώπου, ζώνες και καλύμματα καρέκλας- με ανθρώπινο δέρμα. Ο συγγραφέας του Ψυχώ, Robert Bloch, άντλησε έμπνευση για τον Μπέιτς από τον Γκέιν, αλλά άλλαξε τον χαρακτήρα του από ληστή και δολοφόνο σε κατά συρροή δολοφόνο που ντυνόταν σαν τη μητέρα του. Το Texas Chainsaw Massacre και The Silence of the Lambs άντλησαν έμπνευση για τους κατά συρροή δολοφόνους τους -τον Leatherface και τον Buffalo Bill, αντίστοιχα- στον Γκέιν.
The Exorcist/ Ο Εξορκιστής (1973)
Υπόθεση: Δύο καθολικοί ιερείς κάνουν έναν εξορκισμό σε μια νεαρή κοπέλα που έχει κυριευτεί από τον διάβολο.
Πραγματική έμπνευση: Ο συγγραφέας και σεναριογράφος του Εξορκιστή, Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι, άντλησε έμπνευση για το μυθιστόρημα και την ταινία σε ένα άρθρο του 1949 στην Washington Post με τίτλο, "Priest Frees Mt. Rainier Boy Reported Held in Devil's Grip". Το άρθρο έγραφε για τους Ιησουίτες ιερείς William S. Bowdern, Edward Hughes, Raymond J. Bishop και Walter H. Halloran που συμμετείχαν σε έναν εξορκισμό ενός αγοριού με το ψευδώνυμο "Roland Doe" στο Μέριλαντ. Σύμφωνα με τους ιερείς, κατά τη διάρκεια του τελετουργικού, το αγόρι μιλούσε διάφορες γλώσσες, το κρεβάτι του έτρεμε και το ίδιο αιωρούνταν, όπως και διάφορα αντικείμενα. Ο εν λόγω εξορκισμός ήταν ένας από τους τρεις επίσημους που είχε εγκρίνει η Καθολική Εκκλησία στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή.
"Ίσως μια μέρα θα ανακαλύψουμε το τι συνέβη σε εκείνο τον αγόρι, αλλά τότε, ήταν ιάσιμο μόνο με έναν εξορκισμό", έχει δηλώσει σκηνοθέτης της ταινίας, William Friedkin. "Η οικογένειά του δεν ήταν καν καθολικοί, ήταν λουθηρανοί. Ξεκίνησαν με γιατρούς και μετά ψυχιάτρους και μετά ψυχολόγους και μετά πήγαν στον πάστορά τους που δεν μπορούσε να τους βοηθήσει. Κατέληξαν στην Καθολική εκκλησία. Το άρθρο της Washington Post λέει ότι το αγόρι ήταν δαιμονισμένο και εξορκίστηκε. Δύσκολο πρωτοσέλιδο για μια τέτοια εφημερίδα... που μπαίνει μόνο αν υπάρχει κάτι".
Υπόθεση: Δύο καθολικοί ιερείς κάνουν έναν εξορκισμό σε μια νεαρή κοπέλα που έχει κυριευτεί από τον διάβολο.
Πραγματική έμπνευση: Ο συγγραφέας και σεναριογράφος του Εξορκιστή, Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι, άντλησε έμπνευση για το μυθιστόρημα και την ταινία σε ένα άρθρο του 1949 στην Washington Post με τίτλο, "Priest Frees Mt. Rainier Boy Reported Held in Devil's Grip". Το άρθρο έγραφε για τους Ιησουίτες ιερείς William S. Bowdern, Edward Hughes, Raymond J. Bishop και Walter H. Halloran που συμμετείχαν σε έναν εξορκισμό ενός αγοριού με το ψευδώνυμο "Roland Doe" στο Μέριλαντ. Σύμφωνα με τους ιερείς, κατά τη διάρκεια του τελετουργικού, το αγόρι μιλούσε διάφορες γλώσσες, το κρεβάτι του έτρεμε και το ίδιο αιωρούνταν, όπως και διάφορα αντικείμενα. Ο εν λόγω εξορκισμός ήταν ένας από τους τρεις επίσημους που είχε εγκρίνει η Καθολική Εκκλησία στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή.
"Ίσως μια μέρα θα ανακαλύψουμε το τι συνέβη σε εκείνο τον αγόρι, αλλά τότε, ήταν ιάσιμο μόνο με έναν εξορκισμό", έχει δηλώσει σκηνοθέτης της ταινίας, William Friedkin. "Η οικογένειά του δεν ήταν καν καθολικοί, ήταν λουθηρανοί. Ξεκίνησαν με γιατρούς και μετά ψυχιάτρους και μετά ψυχολόγους και μετά πήγαν στον πάστορά τους που δεν μπορούσε να τους βοηθήσει. Κατέληξαν στην Καθολική εκκλησία. Το άρθρο της Washington Post λέει ότι το αγόρι ήταν δαιμονισμένο και εξορκίστηκε. Δύσκολο πρωτοσέλιδο για μια τέτοια εφημερίδα... που μπαίνει μόνο αν υπάρχει κάτι".
The Girl Next Door (2007)
Υπόθεση: Μια θεία βασανίζει και κακοποιεί την ανιψιά της και ένα αγόρι της γειτονιάς αποτυγχάνει να ειδοποιήσει τις αρχές.
Πραγματική έμπνευση: Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jack Ketchum, το The Girl Next Door βασίζεται στη δολοφονία της Sylvia Likens, μιας 16χρονης κοπέλας από την Ιντιάνα το 1965. Όταν οι γονείς τους έφυγαν για να δουλέψουν σε περιοδεύων θίασο, άφησαν την Sylvia και την αδελφή της Jenny σε μια οικογενειακή φίλη, την Gertrude Baniszewski. Η Baniszewski, μαζί με τα παιδιά της και μερικά παιδιά της γειτονιάς, έκλεισαν τη Sylvia στο υπόγειο, όπου την βασάνισαν και την κακοποίησαν μέχρι που πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία και υποσιτισμό.
Υπόθεση: Μια θεία βασανίζει και κακοποιεί την ανιψιά της και ένα αγόρι της γειτονιάς αποτυγχάνει να ειδοποιήσει τις αρχές.
Πραγματική έμπνευση: Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jack Ketchum, το The Girl Next Door βασίζεται στη δολοφονία της Sylvia Likens, μιας 16χρονης κοπέλας από την Ιντιάνα το 1965. Όταν οι γονείς τους έφυγαν για να δουλέψουν σε περιοδεύων θίασο, άφησαν την Sylvia και την αδελφή της Jenny σε μια οικογενειακή φίλη, την Gertrude Baniszewski. Η Baniszewski, μαζί με τα παιδιά της και μερικά παιδιά της γειτονιάς, έκλεισαν τη Sylvia στο υπόγειο, όπου την βασάνισαν και την κακοποίησαν μέχρι που πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία και υποσιτισμό.
The Conjuring (2013)
Υπόθεση: Δύο ερευνητές παραφυσικών περιστατικών βοηθούν μια οικογένεια που μετακομίζει σε ένα απομονωμένο σπίτι που μαστίζεται από παράξενα γεγονότα.
Πραγματική έμπνευση: Το Conjuring βασίζεται στους πραγματικούς ερευνητές παραφυσικών θεμάτων Εντ και Λορέιν Ουόρεν και την εμπειρία τους με τους Perron, μια οικογένεια που μετακόμισε σε μια αγροικία στο Rhode Island και βίωσε φανταστικά και τρομακτικά φαινόμενα το 1971.
"Όταν βγήκε το Insidious και πέτυχε, μου ήρθε η ιστορία για τους Ουόρεν και είπα, 'Είναι πραγματικά καλό', είπε ο σκηνοθέτης James Wan. "Δεν ήθελα όμως να κάνω απλά μια ακόμη ιστορία φαντασμάτων ή μια ακόμη ταινία του υπερφυσικού. Ένα πράγμα που δεν είχα εξερευνήσει ποτέ ήταν να πω μια ιστορία που βασίζεται σε αληθινούς χαρακτήρες, ανθρώπους της πραγματικής ζωής. Αυτά με οδήγησαν στο The Conjuring".
Οι Ουόρεν είχαν και μια δαιμονισμένη κούκλα, την Raggedy Ann, που ήταν η έμπνευση για την spin-off ταινία Annabelle.
Υπόθεση: Δύο ερευνητές παραφυσικών περιστατικών βοηθούν μια οικογένεια που μετακομίζει σε ένα απομονωμένο σπίτι που μαστίζεται από παράξενα γεγονότα.
Πραγματική έμπνευση: Το Conjuring βασίζεται στους πραγματικούς ερευνητές παραφυσικών θεμάτων Εντ και Λορέιν Ουόρεν και την εμπειρία τους με τους Perron, μια οικογένεια που μετακόμισε σε μια αγροικία στο Rhode Island και βίωσε φανταστικά και τρομακτικά φαινόμενα το 1971.
"Όταν βγήκε το Insidious και πέτυχε, μου ήρθε η ιστορία για τους Ουόρεν και είπα, 'Είναι πραγματικά καλό', είπε ο σκηνοθέτης James Wan. "Δεν ήθελα όμως να κάνω απλά μια ακόμη ιστορία φαντασμάτων ή μια ακόμη ταινία του υπερφυσικού. Ένα πράγμα που δεν είχα εξερευνήσει ποτέ ήταν να πω μια ιστορία που βασίζεται σε αληθινούς χαρακτήρες, ανθρώπους της πραγματικής ζωής. Αυτά με οδήγησαν στο The Conjuring".
Οι Ουόρεν είχαν και μια δαιμονισμένη κούκλα, την Raggedy Ann, που ήταν η έμπνευση για την spin-off ταινία Annabelle.
Open Water/ Άγριος Ωκεανός (2003)
Υπόθεση: Όταν μια ομάδα αφήνει κατά λάθος δύο δύτες, αυτοί εγκλωβίζονται σε νερά που υπάρχουν καρχαρίες.
Πραγματική έμπνευση: Το Open Water βασίζεται στους Αμερικανούς τουρίστες Tom και Eileen Lonergan, ένα ζευγάρι που χάθηκε στη θάλασσα όταν η ομάδα τους τους άφησε πίσω ενώ έκαναν καταδύσεις κοντά στον Great Barrier Reef στην Αυστραλία το 1998. Όταν δύο μέρες αργότερα, η εταιρεία συνειδητοποίησε το λάθος, οργάνωσαν μια ομάδα αναζήτησης, αλλά οι Lonergan δεν βρέθηκαν ποτέ. Το μόνο που βρέθηκε μια υποβρύχια συσκευή επικοινωνίας που έγραφε το μήνυμα, "[Δευτέρα] 26 Ιανουαρίου, 1998 08 π.μ.. Σε όποιον μπορεί να μας βοηθήσει: Εγκαταλειφθήκαμε στον ύφαλο A[gin]court Reef από την MV Outer Edge 25 Ιανουαρίου 98 3 μ.μ.. Παρακαλούμε βοηθήστε μας [ελάτε] να μας σώσετε πριν πεθάνουμε. Βοήθεια!!!".
Υπόθεση: Όταν μια ομάδα αφήνει κατά λάθος δύο δύτες, αυτοί εγκλωβίζονται σε νερά που υπάρχουν καρχαρίες.
Πραγματική έμπνευση: Το Open Water βασίζεται στους Αμερικανούς τουρίστες Tom και Eileen Lonergan, ένα ζευγάρι που χάθηκε στη θάλασσα όταν η ομάδα τους τους άφησε πίσω ενώ έκαναν καταδύσεις κοντά στον Great Barrier Reef στην Αυστραλία το 1998. Όταν δύο μέρες αργότερα, η εταιρεία συνειδητοποίησε το λάθος, οργάνωσαν μια ομάδα αναζήτησης, αλλά οι Lonergan δεν βρέθηκαν ποτέ. Το μόνο που βρέθηκε μια υποβρύχια συσκευή επικοινωνίας που έγραφε το μήνυμα, "[Δευτέρα] 26 Ιανουαρίου, 1998 08 π.μ.. Σε όποιον μπορεί να μας βοηθήσει: Εγκαταλειφθήκαμε στον ύφαλο A[gin]court Reef από την MV Outer Edge 25 Ιανουαρίου 98 3 μ.μ.. Παρακαλούμε βοηθήστε μας [ελάτε] να μας σώσετε πριν πεθάνουμε. Βοήθεια!!!".
The Blob/ Εισβολή από άγνωστο πλανήτη (1958)
Υπόθεση: Μια μυστηριώδης εξωγήινη μορφή ζωής τρομοκρατεί μια μικρή πόλη και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά της καθώς μεγαλώνει και μεγαλώνει.
Πραγματική έμπνευση: Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το The Blob βασίζεται σε ένα άρθρο του 1950 από τους New York Times με τίτλο, "A 'Saucer' Floats to Earth And a Theory Is Dishes Up". Η ιστορία ακολούθησε τέσσερις αστυνομικούς από την Φιλαδέλφεια που ήρθαν σε επαφή με ένα περίεργο υλικό, το οποίο πλέον πιστεύεται ότι είναι "Star Jelly", μια διαφανής ζελατινώδης ουσία. Όταν ένας από τους αστυνομικούς προσπάθησε να μετακινήσει την ουσία, αυτή άρχισε να διαλύεται και να εξατμίζεται. Έτσι, όταν έφτασε το FBI, εκείνοι δεν είχαν να δείξουν τίποτα, εκτός από ένα σημείο στο έδαφος.
Υπόθεση: Μια μυστηριώδης εξωγήινη μορφή ζωής τρομοκρατεί μια μικρή πόλη και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά της καθώς μεγαλώνει και μεγαλώνει.
Πραγματική έμπνευση: Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το The Blob βασίζεται σε ένα άρθρο του 1950 από τους New York Times με τίτλο, "A 'Saucer' Floats to Earth And a Theory Is Dishes Up". Η ιστορία ακολούθησε τέσσερις αστυνομικούς από την Φιλαδέλφεια που ήρθαν σε επαφή με ένα περίεργο υλικό, το οποίο πλέον πιστεύεται ότι είναι "Star Jelly", μια διαφανής ζελατινώδης ουσία. Όταν ένας από τους αστυνομικούς προσπάθησε να μετακινήσει την ουσία, αυτή άρχισε να διαλύεται και να εξατμίζεται. Έτσι, όταν έφτασε το FBI, εκείνοι δεν είχαν να δείξουν τίποτα, εκτός από ένα σημείο στο έδαφος.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου